Het is maart 2020. Iedereen zit thuis en niet omdat er koers op tv is, integendeel. Juist in deze tijden van crisis kan sport nog beter zijn vermaak functie vervullen, maar helaas ligt alles stil. Gelukkig hebben we de beelden nog..
Sporza wil koers uitzenden, dat zit in de genen. Daarom konden mensen stemmen welke koers ze wilden zien, en de winnaar is…. Milaan-San Remo 2011! Zondag 22 maart om 14:30 kunnen we wederom genieten van deze geweldige editie.
In de voetsporen van Sporza hier een aantal wedstrijden om terug te kijken of boeken om te lezen.
Milaan-San Remo 2011
Heb je ondanks de semi-lock down aanstaande zondagmiddag toch iets anders te doen? Dan kan je Milaan-San Remo ook op YouTube terugkijken:
Bonifazio straaljagert de Cipressa af
De Cipressa is de één-na-laatste klim van Milan-San Remo. 99 van de 100 keer wordt op daaropvolgende Poggio het verschil gemaakt (of niet en dan wordt het sprinten). Om het pak voor te blijven besloot Niccolò Bonifazio op bovenaan de Cipressa zijn duivels te ontbinden and then some. Met ware doodsverachting stort hij zich van de bochtige helling. Als kijker krijg je meer angst dan Bonifazio zelf gevoeld zal hebben.
Milaan-San Remo 2013
Maart roert zijn staart. Het eerste monument van het jaar wordt dan ook niet vaak met mooi weer verreden. De editie van 2013 was wel uitzonderlijk qua weer. Sneeuw, hagel, regen en dat 300km lang: dat is kou lijden voor gevorderden. In 2013 werd de koers zelfs even geneutraliseerd vanwege de sneeuwval. De renners mochten even in de ploegbus opwarmen en werden even verderop weer op het parcours gezet.
De onbeschrijfelijke schoonheid van Milaan-San Remo
Vele mensen vinden een koers van 300km waarin er pas de laatste 25km gekoerst en vervolgens 7 van de 10 keer in een sprint eindigt saai. Die mensen zitten ernaast. Het is koers! auteur Matthias Vangenechten legt hier uit waarom hij Milaan-San Remo zo’n mooie koers vindt.
Mijmeren over Milaan – San Remo
Het AD ging op zoek naar de passie die Milaan – San Remo losmaakt. Aan het woord komen de laatste Nederlandse winnaar Hennie Kuiper (1985), Koen de Kort en Maarten Tjallingii (bekend van de kopgroep in Milaan – San Remo).
“Ik weet nog dat ik toen een bord aan een olijfboom zag hangen. San Remo 275 kilometer stond er op. Voor mijn gevoel had ik al een paar uur op de fiets gezeten. Die Italianen vlogen er in. Met de kop, toen nog, tussen de remkabels. Het is geweldig. Die vurige Italianen. Ze houden van elkaar, ze houden van de koers”, aldus Kuiper.
Mijmeren over koers die we vandaag moeten missen: ‘Ik krijg weer kippenvel’
Geef een antwoord