| Lengte | 16,1km |
| Gem. stijgingspercentage | 8,1% |
| Max. stijgingspercentage | 17,1% |
| Voet | 1299m |
| Top | 2599m |
| Hoogtemeters | 1300hm |
| Kip | |
| Start | Ponte di Legno |
| Regio | Lombardije |
Het dak van de Giro
De Gavia is een van de hoogste geasfalteerde bergpassen van Europa. Dit betekent ijle lucht, maar ook sneeuw. Daarover later meer.
De Passo Gavia is ook lang. Met ruim 16km en uitschieters tot 17% is het met recht een klim van de buitencategorie. Deze legendarische col is dan ook regelmatig een scherprechter in de Giro d’Italia.
Sneeuw op de Gavia
Doordat de Gavia zo hoog ligt (zo’n 2600m boven NAP) valt er logischerwijs ook veel sneeuw. En omdat de Giro in de lente plaatsvindt, ligt er nog geregeld sneeuw op deze Alpenreus. Hierdoor is het vaak onzeker of de Gavia daadwerkelijk beklommen wordt.
De Passo Gavia is bijna beruchter door de keren dat ie geschrapt is, dan door de keren dat ie beklommen is..
Passo Gavia is niet voor watjes
Wielrenners zijn kei- en keihard. Van de legendarische Fiorenzi Magni na een gebroken sleutelben een binnenband om z’n stuur knoopt om te kunnen sturen met z’n mond en alsnog 2e in de Giro wordt tot Niels Eekhoff die zijn eigen schouder terug in de kom zet en uren later in het hondenweer van Yorkshire wereldkampioen bij de junioren wordt (en deze titel een uur later weer kwijt is, maar dat maakt de prestatie niet minder). Van Wout Poels die na een massale valpartij zijn milt en nier scheurt, maar toch weer op de fiets stapt tot Annemiek van Vleuten die op het WK van 2018 d’r knie breekt, 100km verder fiets en na hellingen van 23% toch de sprint van haar groepje wint en 4e wordt. Wielrenners zijn kei- en keihard.
Het is verbazingwekkend wat deze mannen en vrouwen aankunnen. Maar ook wielrenners hebben een grens. En die werd bereikt op de Passo Gavia..
De Dag dat de Grote Mannen Huilden
De datum 5 juni 1988 moet elke wielerfan kennen. Op deze dag vond de 14e etappe in de Giro d’Italia plaats. De Gazzeto dello Sport omschreef deze etappe de volgende dag als ‘De Dag dat Grote Mannen Huilden’. En daar was niks aan gelogen.
Dat het peleton van start ging voor deze korte etappe (120km) mag een klein wonder heetten. De weergoden hadden namelijk weinig zin in deze etappe. De regen die de dalen teisterde, veranderde op de toppen in een sneeuwstorm. Dit maakte de beklimming van de Gavia een helletocht en de afdaling een angstaanjagende achtbaan met dunne bandjes en slippende remmen.
Het grootste deel van het peleton geeft er logischerwijs de brui aan. Johan van der Velde stapt als een huilende ijsklomp de bus in. Erik Breukink wint deze epische tocht vlak voor Andy Hampsten die op de Gavia de basis legt voor zijn uiteindelijke Giro-overwinning.
De Passo Gavia op Strava
Cols in de buurt
- Passo Stelvio vanuit Bormio
- Passo Stelvio
- Passo Umbrial
Heb jij de Gavia beklommen? Deel je ervaringen hieronder in de reacties!
Geef een antwoord